Kolos w Utah Bingham – największa odkrywkowa kopalnia miedzi na świecie – część 1

Miedź jest szlachetnym, czerwonym, klepalnym i ciągliwym metalem, który człowiek odkrył jako jeden z pierwszych metali. W okresie panowania starożytnego Rzymu wydobywano go głównie na Cyprze, stąd jego łacińska nazwa – cyprium / cupprum.

Światowe rezerwy szacuje się na 540 milionów ton, z czego 15,4 miliona ton miedzi zostało wydobytych na całym świecie w 2008 roku.

Największymi producentami tego metalu są Chile, USA, Peru, Chiny i Australia. Miedź jest najlepszym przewodnikiem elektryczności i dlatego największe zużycie jest w przemyśle elektrotechnicznym. Stosowany do drutów, anten, uzwojeń cewek silników elektrycznych i transformatorów. Wykorzystywany jest również w postaci blachy miedzianej, zarówno w sztuce, jak i jako materiał na pokrycia dachowe. Istotne są również stopy miedzi – brąz, z którego wykonuje się łożyska, koła zębate, posągi i monety oraz mosiądz, z którego wykonuje się np. okucia.

Na świecie istnieje około dziesięciu rodzajów złóż miedzi. Złoże Bingham należy do rodzaju porfirowych rud miedzi, które są stosunkowo ubogie, ale mają duże rozmiary, a obecnie najważniejszym źródłem miedzi.

Powstanie i historia

Kopalnia Bingham jest największą kopalnią odkrywkową miedzi i również największą kopalnią odkrywkową na świecie. Jest to najbardziej produktywna kopalnia miedzi w historii. Znajduje się około 40 kilometrów na południowy zachód od Salt Lake City w górach Oquirrh w stanie Utah. Złoże rud porfiru miedzi powstało tu na początku oligocenu w okresie 39,8 – 36,6 mln lat temu. Była to najmłodsza epoka w Kordylierze, w której powstały złoża złota, srebra, molibdenu, rtęci, berylu i w niewielkim stopniu uranu. Miedź została odkryta tutaj przez braci Sandford i Thomas Bingham w połowie XIX wieku i jest wydobywana od 1906 roku.

Kopalnia w liczbach

Wymiary kopalni są naprawdę kolosalne: głębokość 970 metrów, szerokość 4 kilometry i powierzchnia 7,7 kilometra kwadratowego.

Z wyjątkiem głębokości (od 1993 r. zwiększyła się o 165 metrów), wymiary kopalni nie uległy zmianie od ponad dwudziestu lat. W 1993 roku kopalnia miała pięćdziesiąt trzy kondygnacje o średniej wysokości 15,2 metra. Gdyby inne piętra zostały zbudowane na tej samej wysokości, oznaczałoby to, że kopalnia ma teraz sześćdziesiąt cztery piętra. Głębokość kopalni w porównaniu do dzisiejszych drapaczy chmur – najwyższy amerykański wieżowiec Willis Tower (dawniej Season Tower) w Chicago to 442 metry, najwyższy wieżowiec świata Burj Khalifa w Dubaju to 828 metrów. Według wielkości rezerw jest to prawdopodobnie trzecie co do wielkości złoże rud porfiru na świecie i największe na półkuli północnej. Ruda Bingham zawiera średnio 0,6 procent miedzi.

Wielkość wydobycia

Od początku wydobycia do 1993 roku wydobyto tu 5 miliardów ton surowca, z którego uzyskano ponad 12 milionów ton miedzi. Mówi się, że w tym okresie miedź wydobywano ponad ośmiokrotnie więcej niż w przypadku gorączki złota w Klondike i Kalifornii. Według szacunków z 2004 roku od 1906 r. wydobyto 17 milionów ton miedzi, 386 tysięcy ton molibdenu, 5900 ton srebra i 715 tony złota. Pozyskana miedź pokrywa dwadzieścia pięć procent rynku amerykańskiego. Jako produkt towarzyszący procesowi topienia wytwarza się około 1 mln ton kwasu siarkowego rocznie. Około dwie trzecie wszystkich minerałów Utah pochodzi z tej kopalni.

Źródło: Lomy a těžba