Rodzaje rzymskich dróg

Drogi rzymskie były zróżnicowane, od prostej drogi do wyżej wymienionych dróg utwardzonych z wykorzystaniem solidnego podłoża z utwardzonego żwiru, który zapewniał odprowadzanie wód opadowych, tak aby zapobiec powstawaniu błota, a droga zostawała sucha i przejezdna.

Według Domicjusza Ulpiano istniały trzy rodzaje dróg:
Viae publicae, consulares, praetoriae ewentualnie militares – drogi główne, budowane i utrzymywane ze środków publicznych. Prowadziły do ​​morza, miasta, rzeki lub innej równoważnej ścieżki. Zostały nazwane na cześć mężów stanu, którzy zlecili ich budowę lub przebudowę.

Viae privatae, rusticae, glareae ewentualnie agrariae – drogi drugiej kategorii, głównie prywatne. Prowadziły do prywatnych rezydencji. Drogi te korzystały z prawa do przejścia na rzecz prywatnego lub publicznego właściciela drogi.

Viae vicinales – drogi wiejskie.

W zależności od ich znaczenia drogi rzymskie miały różną szerokość.

Via Appia

Wraz z późniejszą szybką ekspansją Cesarstwa Rzymskiego zaczęła powstawać gęsta sieć dróg ze skrzyżowaniami i zjazdami. Najsłynniejsza rzymska droga nazywa się Via Appia. Została zbudowana we wczesnych dniach republiki w latach 312 pne, na polecenie senatora Appia Claudiusa Caecusa i połączyła Rzym z Brindisi na najbardziej wysuniętym na południe południowo-wschodnim wybrzeżu. Właśnie na tej drodze wykorzystano wszystkie dobre doświadczenia z budowy poprzednich dróg.  Jeszcze w latach 50.ubiegłego stulecia różne odcinki drogi Via Appia były wykorzystywane do normalnego ruchu, zanim została ona uznana za zabytek chroniony. W następnych stuleciach dążono do ograniczenia odległości do minimum, co zmusiło budowniczych do budowy różnych mostów, wiadiuktów,  nasypów, rowów i tuneli.

Kamienie milowe i restauracje

Wzdłuż dróg osadzono kamienie milowe (mila rzymska mierzyła 1478,5 m), które informowały podróżnych o odległości do konkretnych miejsc, w istocie były to dzisiejsze tablice informacyjne. Na skrzyżowaniu stały małe kapliczki poświęcone bogom larom i często przy nich budowano centra handlowe, przy drogach budowano urzędy pocztowe i karczmy, co praktykowane jest do dziś na wielu drogach.

Drogi do Rzymu

Układ dróg na Półwyspie Apenińskim przyczynił się do powstania powiedzenia „Wszystkie drogi prowadzą do Rzymu”. Oficjalnie potwierdził to powiedzenie Oktawian August, umieszczając na Forum Romanum złoty kamień milowy w formie pokrytej pozłacaną blachą kolumny. Stała ona w miejscu, gdzie krzyżowały się Via Aurelia, Ostiensis, Flaminia, Salaria i Appia łączące Rzym z wszystkimi prowincjami imperium.

W pełni potwierdziło się także strategiczne znaczenie budowy dróg, gdyż do każdego zakątka kraju można było dotrzeć lądem znacznie szybciej, niż przez żmudne i niebezpieczne omijanie Półwyspu Apenińskiego.

Rzymianie stali się mistrzami budowy dróg. Ich trasy i ich fragmenty zachowały się do dziś.

Źródło:  www.lomyatezba.cz