NERO IMPALA W ODMIANACH B

Kontynuując temat z poprzedniego numeru Kuriera Kamieniarskiego przedstawiam pozostałe miejsca wydobycia czarnych gabronoidów z Afryki.

 Złoże Nell’s

To chyba najstarsze złoże w rejonie Rustenburga. Kamieniołom materiału w typie Nero Impali rozpoczął działalność w 1947 roku. Pierwszym wydobywcą była firma Nell Brothers mająca siedzibę w miejscowości Bon Accord na północ od Pretorii. Wydobywano wtedy z tego złoża bardzo ciemny drobnoziarnisty materiał, a eksploatacja trwała do początku lat osiemdziesiątych. Popyt jednak spadał, a zasoby najciemniejszego materiału powoli się wyczerpywały. Z tych powodów, około roku 1985, kopalnia została zamknięta.

Złożem w 2003 roku zainteresowała się grupa Marlin (której częścią jest polska firma M+Q) i wznowiła wydobycie. Obecnie materiał wydobywany jest w kamieniołomie na południe od pierwotnej lokalizacji. Pozyskiwany drobno-ziarnisty materiał można określić, jako średnio-ciemny i ciemny. Niestety, blisko 50% wydobywanego materiału ma wady w postaci skupień kryształów skalenia lokujących się prostopadle do powierzchni. Widać je przy dobrym wypolerowaniu oraz przy zawilgoceniu.

Eksploatacja prowadzona jest w kierunku dawnego kamieniołomu i przewiduje się, że jakość będzie się poprawiać, a wydobywany materiał będzie coraz ciemniejszy. Obecne wydobycie to blisko 3000 m3. Zasoby są oceniane na 20 lat.

Ciemny materiał z tego złoża oznakowywany jest NL-D i stanowi 25% wydobycia. Pozostały materiał jest średniociemny i ma oznakowanie NL-MD. W większości bloki są średniej wielkości.

To ostatnie złoże, z którego materiał może być traktowany jako Nero Impala. Jednak w tym regionie wydobywane są również inne gabronoidy znane jako Nero Africa.

Złoże Wonderkop

To złoże rozpoczęła eksploatować w 1988 roku firma Impala Granite. Po połączeniu Impala Granite z Kudu Granite nadszedł rok 1992 – nastąpiło zmniejszenie popytu na rynku i wydobycie zostało wstrzymane. Złoże ponownie uruchomione zostało w 2004 roku przez grupę Marlin – powodem był powrót zainteresowania ciemnymi materiałami.

Złoże leży w podstrefie B, w której mieszają się dwie formy ortopiroksenów – charakterystyczne dla Nero Impali odwrócone pigeonity oraz zwykłe ortopirokseny.

Różnica między materiałem z Wonderkop a klasyczną Nero Impalą polega na większym kontraście między ciemnymi ortopiroksenami a jasnymi kryształami skalenia.

Kamień wydobywany jest w ilości ok. 3000 m³. Zasoby złoża oceniane są na 30 lat. Większość wydobycia stanowią bloki traktowane jako średniociemne i są znakowane WK. Bloki średniej wielkości stanowią 20% pozyskania.

Złoże Elandsfontein

W tym kamieniołomie, znajdującym się na obrzeżu miasta Brits, wydobywany kamień, który pod względem kolorystycznym określany jest jako średni (oznakowany E-M i E-ML). Wydobycie obejmuje też odmianę jasną (E-L).

Charakterystyczna dla kamienia z tego złoża jest obecność bardzo jasnych kryształów skalenia mocno kontrastujących z ciemnymi ortopiroksenami.

To gabro jest dość popularne lokalnie na rynku południowoafrykańskim. Wydobycie z tego złoża rozpoczęto w 2003 roku i pozyskuje się roczne około 1500 m3.

Złoże Berseba

Barseba ulokowany jest w podstrefie R strefy głównej masywu Bushveld. Wydobycie uruchomił Marlin Group w 1995 roku.

Materiał ma pewne ograniczenia. Spowodowane jest to obecnością kryształów magnetytu, które pod wpływem warunków atmosferycznych może ulec rozpadowi i wywołać pojawienie się rdzawych plam. W materiale pojawiają się też problemy z porowatością skały.

Z powyższych powodów materiał nie jest polecany na okładziny zewnętrzne, nagrobki czy blaty kuchenne.

Rocznie ze złoża wydobywane jest około 2500 m3. Zasoby oceniane są na 10 lat.

Kolor materiału oceniany jest jako średni (oznaczenie B-BC).

Złoża firmy Keeley Granite

W rejonie masywu Bushveld znajdują się także złoża firmy Keeley Granite.

Keeley Granite należy do spółki joint venture JVK, powołanej przez Finstone S.a.rl. (właściciela Marlin Group) i R.E.D. Graniti SpA. Ta firma, nazywana też w skrócie Kelgran, eksploatuje złoża Nero Impali o łącznej powierzchni 1400 ha.

Roczna produkcja pięciu kamieniołomów (RID, Tlapa 1 i Tlapa 3 w złożu Beestekraal, Transvaal IN1+IN3 i Transvaal IN2 w Boschpoort) wynosi 40 tys. m3. Są to materiały najwyższej jakości (tylko kamień ze złoża RID uznaje się za II gatunek) znajdują się w ofercie R.E.D. Graniti (Włochy) i Dorking AG (Szwajcaria). Średnia bloczność złóż wynosi 60 procent, a zasoby wystarczą na 20 lat.

Na zakończenie informacji o czarnych gabronoidach z rejonu Rustenburga warto wspomnieć o właściwościach tych kamieni:

Skład geologiczny:
Plagioklazy 64%
Ortopiokseny 30%
Klinopirokseny 4%
Amfibole <1%
Chloryty <1%
Serycyt <1%
Talk <1%

Właściwości fizyko-mechaniczne:
Ciężar właściwy 2930 kg/m³
Wytrzymałość na ściskanie 240 Mpa
Wytrzymałość na zginanie 22 Mpa
Ścieralność 1,48 mm
Rozszerzalność cieplna 9,07 x 10-6mm/°C
Nasiąkliwość 0,10%
Wielkość ziarna 5 – 10 mm

Źródło: Kurier kamieniarski

 Autor: Dariusz Wawrzynkiewicz   |   Data: wtorek, 26 czerwca 2018