GDZIE SIĘ PODZIAŁA POLSKA CARRARA?

pohled na kamennou dlažbu na chodbě různých textur

Księżna Marianna Orańska uroniłaby niejedną łzę nad tym, że założony przez nią na przełomie XVIII i XIX wieku kamieniołom w Stroniu Śl. już nie funkcjonuje. A materiał tam wydobywany – marmur Biała Marianna i Zielona Marianna – zniknął z rynku.

Biała Marianna to jeden z najbardziej dekoracyjnych marmurów porównywany do marmurów karraryjskich. Jest odmianą o doskonałych para-metrach, w tym odporną na wietrzenie. Z Białej Marianny wykonano wystrój kamienny we wnętrzach wielu budynków urzędów państwowych, teatrów, hoteli, kin – m.in. Sejmu, Filharmonii Narodowej, Teatru Wielkiego, Hotelu Europejskie-go i ścian Dworca Centralnego w Warszawie. W przeszłości z Białej Marianny wyrabiano drobną galanterię: świeczniki, płyty stołowe, garnitury na biurka itp.

Zielona Marianna jest odmianą twardą i trudną w obróbce, bardzo odporną na wietrzenie. Płytami Zielonej Marianny wyłożono przejścia podziemne przy Dworcu Centralnym w Warszawie. Posłużyły one również do wykonania wystroju wnętrz w hotelu Cracovia w Krakowie.

Zarówno Białej, jak i Zielonej Marianny księżna Marianna Orańska użyła do wystroju wnętrz budowanej swojej siedziby – pałacu w Kamieńcu Ząbkowickim. W przeszłości obydwie odmiany stosowano do dekoracji wielu kościołów i pałaców.

W latach 60-tych ubiegłego stulecia w Strońskich Zakładach Kamienia Budowlanego podjęto próbę przecierania bloków Zielonej Marianny na trakach wielopiłowych ze ścierniwem z piasku żeliwnego. Do Stronia zjechała komisja ze zjednoczenia i ośrodka badawczo-rozwojowego. Próby przetarcia wypadły pomyślnie. Wysłannicy chcieli podzielić się tą wiadomością z dyrekcją i postanowiono wysłać telegram. Jakież było ich zdziwienie, gdy pani w okienku pocztowym – cała w pąsach – odmówiła przyjęcia telegramu o treści: „Marianna rżnie się dobrze.” Po wielu wyjaśnieniach telegram wysłano.

Niestety, teraz nie można ani przecierać, ani przecinać Marianny, bo jej nie ma…

I można by spytać: dlaczego tak?

Źródło: Kurier kamieniarski

Autor: Bogusław Skolak   |   Data: piątek, 22 marca 2019

PolandGermanEnglishCzech