Granit, to brzmi dumnie

Granit to piękny kamień naturalny, który od wieków cieszy się uznaniem w budownictwie i architekturze. Jego nazwa stała się symbolem siły i trwałości, nie bez powodu ukuto powiedzenie „twardy jak granit”. Znany na całym świecie, ten naturalny kamień zawsze był wykorzystywany wszędzie tam, gdzie potrzebne były efektowne kompozycje i zespoły architektoniczne, a wiele pomników wykonanych z granitu przetrwało do dziś, niemal nie tracąc swojej pierwotnej formy.

STRUKTURA I KOLOR GRANITU

Granit to skała iglasta podobna do granitu, od której pochodzi nazwa kamienia, tłumaczona z języka włoskiego jako granum, co oznacza „ziarno”. Skalenie, ortoklaz i plagioklaz, stanowią około 60% skały, kwarc stanowi 20-30%, a reszta składa się z biotytu, muskowitu i czasami hornblendy.

Różne rodzaje granitów – sjenity, dioryt, gabro, labradoryty, monokryty, teszenity, gnejsy granitowe i inne – powstały na znacznej głębokości w wyniku erupcji magmy i jej intruzji do zagłębień w skorupie ziemskiej. W wyniku jego powolnego stygnięcia pod ciśnieniem skorupy ziemskiej powstają skały o charakterystycznej strukturze krystalicznej. Strukturę granitu można podzielić na drobnoziarnistą (do 2 mm), średnioziarnistą (od 2 do 5 mm) i gruboziarnistą (powyżej 5 mm). Wielkość ziaren ma bezpośredni wpływ na właściwości kamienia: im drobniejsze ziarno, tym większa wytrzymałość i odporność skały na warunki atmosferyczne.

Kolor skały – różowy, czerwony, szary i czarny – jest bezpośrednio związany z kolorem skaleni, a błyszczące iskierki, które nadają granitowi jego szczególny urok, to nic innego jak inkluzje miki.

WŁAŚCIWOŚCI GRANITU

Granit jest bardzo gęsty i ciężki: jego ciężar nasypowy wynosi 2,6-2,7 t/m³, a całkowita objętość porów nie przekracza 1,5% objętości całkowitej. Niska absorpcja wody określa odporność tego kamienia na warunki atmosferyczne: nawet surowe warunki klimatyczne nie są w stanie zaszkodzić produktom z niego wykonanym. Wysoka wytrzymałość na ściskanie – od 1400 do 2500 kgf/cm² zapewnia długowieczność granitu. Doświadczenie pokazuje, że drobnoziarniste produkty granitowe są w stanie zachować swój pierwotny wygląd przez stulecia, a pierwsze oznaki rozkładu pojawiają się dopiero po 500 latach.

Ważną cechą, która pozwala na wykorzystanie granitu do budowy, dekoracji i tworzenia struktur architektonicznych jest łatwość jego obróbki, w tym polerowania, dzięki któremu można stworzyć niemal lustrzane powierzchnie, tak spektakularne, aby wyglądać i przyjemne w dotyku.

GRANIT W HISTORII

Od czasów starożytnych granit był używany do budowy różnego rodzaju budynków na całym świecie. Posągi starożytnego Egiptu, mosty starożytnego Rzymu, świątynie starożytnych Indii i wiele innych zabytków architektury służą jako bezpośredni dowód tego. Niektóre z tych budowli zostały zniszczone podczas wojen lub klęsk żywiołowych, ale większość konstrukcji do dnia dzisiejszego pokazuje trwałość, wspaniałość i zdumiewające piękno tego naturalnego kamienia.

Jedną z największych atrakcji okresu renesansu jest słynny hiszpański klasztor Escorial, uważany za ósmy cud świata. Zbudowany przez króla Filipa II jako mauzoleum dla jego ojca Karola V, jest prostokątem o wymiarach 208 na 162 metry. Posiada 15 galerii, 16 dziedzińców, 13 kaplic i dziewięć wież, do budowy których wykorzystano wiele rodzajów granitu.

Źródło: dvamolotka.ru