ODKRYJ MARMURY KARRARYJSKIE

Jednym z najczęściej zadawanych nam pytań jest: ile odmian marmurów z Carrary można wyróżnić. By móc udzielić odpowiedzi, należy najpierw przypomnieć, iż materiały nazywane „marmurami karraryjskimi” wydobywane są z obszernego rejonu położonego w północno – zachodniej Toskanii, należącego do łańcucha górskiego Alp Apuańskich. Ten z kolei składa się z pięciu obszarów wydobywczych: Carrara, Massa, Lunigiana, Garfagnana oraz Versilia.

Obszar Carrary jest miejscem, w którym działalność wydobywcza została rozpoczęta przez starożytnych Rzymian już w I wieku p.n.e., a jego zdolności wydobywcze trzykrotnie przewyższają całkowite wydobycie z pozostałych czterech obszarów. Z tego właśnie względu Carrara jest na tyle znana, iż wszystkie materiały wydobywane z rejonu Alp Apuańskich na całym świecie nazywane są „marmurami karraryjskimi”.

Obszary wydobywcze dzielą się na wiele zagłębi marmurowych. Przykładowo, obszar Carrary dzieli się na cztery zagłębia: Pescina-Boccanaglia, Torano, Fantiscritti-Miseglia oraz Colonnata. Każde zagłębie posiada „kamieniołomy aktywne” (obecnie eksploatowane) oraz „kamieniołomy nieaktywne” (takie, w których proces wydobywczy został zatrzymany). Dla przykładu, zagłębie Fantiscritti-Miseglia posiada 30 aktywnych kamieniołomów, a zagłębie Colonnata 29. Biorąc pod uwagę, iż z jednego kamieniołomu wydobywa się kilka odmian marmuru, szybko można zrozumieć, iż złoża Alp Apuańskich tworzą setki rodzajów kamienia.

Pomimo tak dużej liczby odmian na całym świecie operuje się zaledwie kilkoma znanymi nazwami.

Naturalnie zatem niektórzy zastanawiają się, dlaczego materiały o odmiennym wyglądzie sprzedawane są pod takimi samymi nazwami, np. Bianco Carrara, Venato czy Calacatta. Zainteresowanych zrozumieniem przyczyn zaistniałej sytuacji zapraszamy do poznania kilku faktów.

1) Tradycyjne nazwy czyli te używane przez mieszkańców Carrary do określania oraz sprzedaży swoich marmurów, są zdecydowanie liczniejsze, niż mogłoby się wydawać. Oto kilka przykładów: Ordinario lub Bianco Ordinario, Bianco Venato, Bianco Macchiato, Venato, Macchiato, Bianco Statuario, Statuario Venato, Statuario Macchiato, Paonazzo lub Pavonazzo, Paonazzetto lub Pavonazzetto, Bardiglio, Cipollino, Fiorito, Mischio, Bianco Chiaro, Ordinario Venato, Calacatta lub Calacata, Arabescato, Brouillè, Cipollino Zebrato lub Cipollino Zebrino lub Zebrino, Bianco P.

Przymiotnik „tradycyjne” określa zarówno nazwy sprzed setek lat (jak Ordinario, Venato, Statuario, Paonazzo, Bardiglio), jak i te, które zostały wprowadzone na przełomie XIX i XX wieku (Calacatta/Calacata, Arabescato). Począwszy od drugiej połowy XX wieku niektórzy sprzedawcy z Carrary rozpromowali nazewnictwo dotychczas znane i używane tylko w obrębie ich społeczności, np. Venatino, Statuarietto.

2) Tradycyjne nazwy były pierwotnie związane z kluczowym atrybutem każdego marmuru, mianowicie z wyglądem, jakością lub stosownością do konkretnej realizacji. Wyjątkiem wartym przytoczenia jest nazwa Calacatta pochodząca od rejonu Carrary o nazwie Calacata.

3) Tradycyjne nazwy zostały skonstruowane w celu rozróżnienia głównych odmian marmuru wydobywanego w Alpach Apuańskich. Każda odmiana posiada kilka lub kilkanaście podtypów, których nazwa tworzona jest poprzez połączenie nazwy głównej odmiany z innym terminem, czasem odnoszącym się do cechy charakterystycznej materiału, innym razem do nazwy kamieniołomu lub miejscowości pochodzenia.

4) Niektóre z tradycyjnych nazw zniknęły z kamieniarskiego słownika (np. Macchiato, Statuario Macchiato oraz Fiorito), a materiałom, którym były przyporządkowane, nadano nowe określenia.

5) Nazewnictwo marmurów apuańskich przyjmuje zróżnicowane znaczenie w zależności od tego kiedy, gdzie oraz przez kogo jest używane – zatem jedna nazwa może posiadać wiele znaczeń.

6) Ilekroć nazwa jest powszechnie kojarzona z ładnym materiałem o dobrej jakości (można powiedzieć, że stała się „marką”), zawsze znajdują się sprzedawcy określający jej mianem materiały, które w istocie mało przypominają oryginalną wersję.

7) Ilekroć na rynku pojawia się marmur, który wcześniej nie był wydobywany na większą skalę, wiele osób przejawia tendencję do porównywania go z jednym ze znanych rodzajów, mimo iż oba materiały nie mają ze sobą zbyt wiele wspólnego. Tak więc „nowa” odmiana zyskuje nazwę istniejącego materiału.

8) Spora część importerów kamienia na całym świecie używa nazwy „Bianco Carrara” lub jedynie „Carrara” do określenia większości marmurów karraryjskich, które posiadają w swojej ofercie. Jest to duży błąd, który z biegiem lat doprowadził do powstania wielu mylnych przekonań.

Źródło: Kurier kamieniarski

Autor: Omnistone.pl   |   Data: środa, 18 grudnia 2019