Dlaczego sadzić w żwirze lub kamykach?

Rośliny sadzone w żwirze lub kamykach nie tylko świetnie wyglądają, ale są łatwe w utrzymaniu i dodatkowo żwir działa jak ściółka mineralna i pomaga zatrzymać wodę w glebie.

Sadzenie w żwirze lub znacznie droższych kamykach rzecznych lub rozdrobnionym i sztucznie wygładzonym kamieniu jest dziś bardzo popularne. Tego rodzaju nasadzenia są dostosowane do ogrodów miejskich i wsi, do nowoczesnych i wiejskich budynków. Jakie rośliny możemy sadzić i jak takie rabaty zakładać?

Każdy rodzaj kruszywa stanowi doskonałe pokrycie powierzchni rabat kwiatowych. Ponadto pomaga wielu gatunkom roślin, które są podatne na choroby grzybowe a wynikają z nadmiernej wilgoci. Bowiem kamień utrzymuje ich szyjkę korzeniową w stosunkowo suchym stanie. Co więcej, do wielu roślin kruszywo nadaje sie wizualnie, na przykład do traw, paproci i niskich drzew iglastych. Kamień sprawia, że czuć domową atmosferę. W żwirze lub innych kruszywach wiele roślin wygląda po prostu o wiele bardziej naturalnie, niż w pokruszonej korze (ściółce z kory).

Ponadto, jasne kruszywa dobrze odbijają światło a kruszywa ogólnie poprawiają infiltrację wody i optycznie powiększają każdą powierzchnię. Rabaty żwirowe są również idealnym rozwiązaniem, jeśli nie mamy wystarczająco dużo czasu na pielęgnację ogrodu. Możemy prawie zapomnieć o okopywaniu roślin i pozbywaniu się chwastów.

Z bylin do kruszywa pasuje na przykład kocimiętka (Nepeta), dziewana (Verbascum), jukka (Yucca) i większość ozdobnych roślin skalnych okrywowych, takich jak goździk (Dianthus), sklanica (Saxifraga), rozchodnik (Sedum) i naradka (Androsace). Z traw na przykład kostrzewa (Festuca), miskant (Miscanthus) i turzyca (Carex), z ziół na przykład lawenda (Lavandula), santolina cyprysikowata (Santolina chamaecyparissus), szałwia lekarska (Salvia officials), macierzanka tymianek (Thymus vulgaris), bylica (Artemisia) i ruta (Rtymianuta graveolens), z drzew iglastych jałowca (Juniperus) i sosny niskiej (Pinus), np. sosny górskiej (Pinus mugo).

Do przykrycia rabat kwiatowych idealnie nadaje się żwir o frakcji 1 do 2 cm. Możemy kupić drobno wygładzony kamień, żwir z kamieniami o ostrych krawędziach, białe kruszywo, ale także ciepłe odcienie okry. Świetnie wygląda również rozdrobniony i w bębnie wygładzony łupek, ale i żwir w szarym odcieniu. Żwir może być też różowy, ale uwaga ten odcień lubi się kojarzyć z cmentarnymi ścieżkami, które wcześniej często były nim wysypywane. Na koniec małe kamienie z tej samej frakcji można uzupełnić większymi kamieniami, które muszą być zatopione co najmniej jedną trzecią poniżej powierzchni terenu. Rodzaj, wielkość i kolor kruszywa powinny w każdym przypadku odpowiadać kolorystyce domu, a zwłaszcza jego elewacji, a także ogrodzeniu.

Rabata żwirowa musi być dokładnie przemyślana. Na pewno lepiej przeznaczyć większą powierzchnię, żeby można było przez nią przechodzić. Zaczniemy od dokładnego przerycia rabaty, przy czym usuniemy wszelkie pozostałości trawiaste. W przypadku, że działka jest mokra i gliniasta, konieczne jest usunięcie ziemi na głębokość do 0,5 metra i utworzenie warstwy drenażowej ze żwiru. Na nią przywieziemy wysokiej jakości substrat, który przykryjemy geowłókniną. Dopiero na geowłókninę dajemy warstwę żwirową, która miałaby być bardzo wysoka, co najmniej 10cm. Geowłóknina nie będzie widoczna pod żwirem, przy czym spełni 2 ważne funkcje – zapobiega mieszaniu się ziemi i żwiru oraz nie pozwala na wzrost wieloletnich chwastów.

Rośliny sadzimy dopiero do przygotowanego podłoża na sam koniec. Rośliny rozłożymy na podłożu żwirowym, zgodnie z planem sadzenia. Następnie każdą roślinę sadzimy takim sposobem, że w wybranym miejscu odgarniemy żwir, natniemy geowłókninę w kształcie krzyża, w tym miejscu wykopiemy dołek, w którym zasadzimy roślinę. Po zasadzeniu rośliny podlejemy i spowrotem przykryjemy żwirem. Rośliny można sadzić i bez geowłókniny, ale w tym wypadku pozbywanie się chwastów nas nie ominie.

Źródło: www.ceskestavby.cz