MODELOWANIE 3D – Wirtualna rzeźba i design w Liceum Rzeźby i Kamieniarstwa (SPŠKS) w Hořice

Stanowisko do modelowania 3D umożliwia rzeźbiarzowi lub projektantowi modelowanie złożonych kształtów bezpośrednio w przestrzeni.

Odbywa się to za pomocą ramienia dotykowego, które jest w stanie wywołać uczucie oporu wirtualnej materii (np. gliny) na kontrolującą rękę. Menu SW oferuje bardzo szeroką gamę generowanych półproduktów, narzędzi i ich rozmiarów oraz innych opcji przekraczających możliwości rzeczywistych materiałów i sposobów ich kształtowania. Inną opcją jest „edycja” obiektu wczytanego przez skaner. Wariant ten ma znaczny potencjał w zakresie zmiany możliwości odrestaurowywania fragmentów poważnie uszkodzonych prac (z kilku części), rekonstrukcji brakujących części, rekonstrukcji obiektu 3D z obiektu 2D (np. fotografii). Ponadto na tym stanowisku w celu lepszego zobrazowania jest możliwe animowanie obiektu 3D kolorem i teksturą dowolnego materiału na powierzchni dzieła. SW oblicza środek ciężkości i wielkość powierzchni dla innych możliwych procesów technologicznych (manipulace z objektem, pozłacanie).

Inna możliwość to pomiar obiektów z dużą dokładnością do celów specjalnych (np. wykrywanie podróbki, korekta ubytków materiału, wysychania, pękania itp.) Standardową częścią SW jest możliwość wygładzania kształtów, tworzenia modelu woksela, dzielenia i łączenia powierzchni itp. W celach technicznych stanowisko nam umożliwia produkcję i kontrolę dokładności form odlewów ciśnieniowych, analizę powierzchni odkształceń i przestrzeni , kontrolę chropowatości powierzchni itp.

Dane wyjściowe to wielokątne dane, które można przetwarzać w celu wyrzeźbienia dzieła w dowolnej skali na ramieniu robota. Zasadnicza różnica  w porównianiu z wyższymi językami programowania jest brak ograniczeń matematycznymi krzywymi oraz powierzchnią lub ich kombinacją. SW akceptuje wszelkie ingerencje w zwartą masę kompaktową bez korekty w postaci pól interpolacyjnych i ekstrapolacyjnych.

Źródło: Lomy a těžba