W ZWIĄZKU Z RELIKT PRZESZŁOŚCI CZY TWORZYWO PRZYSZŁOŚCI

Coraz więcej mówi się o negatywnych skutkach rozwoju cywilizacyjnego, którego początek stanowi brak poszanowania dla zasobów naturalnych, a koniec zaś wytwarzanie ogromnej ilości odpadów, często niebezpiecznych. Gdzie należy ulokować działalność kamieniarską w tej ocenie? Czy my, kamieniarze, jesteśmy świadomi jak używane przez nas materiały wypadają w tym ekobilansie?

Przysłuchiwałem się niedawno debacie dotyczącej materiałów używanych w budownictwie. Analizowano przyczyny, dla których projektanci i inwestorzy nie wybierają materiałów najlepszych, tylko…

No właśnie, jakimi kryteriami kierują się decydenci i co wybierają? Odpowiedzi jest kilka, ale najważniejsze to: minimalizacja kosztów (tańsze=lepsze, bo mniejsze nakłady inwestycyjne, szybszy zwrot itp.), brak prawnych wymagań zobowiązujących do wyborów proekologicznych, oraz niska świadomość i wybieranie produktów lepiej promowanych, a nie lepszych.

Ponieważ kryterium ceny i (nie)świadomości pojawiały się najczęściej, im też warto poświęcić więcej uwagi. Zwłaszcza, że kryteria te są ze sobą mocno powiązane. Patrząc wyłącznie na cenę łatwo wskazać co jest droższe, a co tańsze. Ale zazwyczaj jest wiele czynników, oprócz wspomnianej ceny, które trzeba wziąć pod uwagę, by ocena była rzetelna. I na końcu może się okazać, że produkty droższe są ostatecznie tańsze. Tak jest z kamieniem naturalnym, a fakt ten daje obecnie i przyszłościowo ogromną przewagę temu materiałowi – o czym warto wiedzieć. A przede wszystkim informować o tym klientów, architektów, projektantów.

Na co zwraca uwagę świadomy uczestnik rynku? Co w ujęciu ekologicznym wyróżnia kamień?

1. Pierwotny surowiec. Kamień jest materiałem w 100% naturalnym, a więc nie oddziałuje negatywnie na środowisko. Jest jego naturalnym składnikiem.

2. Produkt nisko przetworzony. Wydobycie bloków i obróbka kamienia w bardzo małym stopniu zmienia pierwotne jego właściwości.

3. Niski nakład energii. Do wyprodukowania płytki, parapetu czy krawężnika z kamienia potrzebna jest stosunkowo niewielka, w porównaniu do innych materiałów, ilość energii.

4. Żywotność. W porównaniu do większości substytutów, produkty wykonane z kamienia naturalnego cechują się największą wytrzymałością i spełniają swoją funkcję przez wiele lat.

5. Ponowne użycie. W wielu przypadkach produkty z kamienia można wykorzystywać wielokrotnie.

6. Recykling. Wszystkie wytwory kamieniarskie można poddawać recyklingowi, przerabiając je choćby na kruszywo.

7. Neutralność. Jeżeli nawet kamień trafi na wysypisko, to jego oddziaływanie jest neutralne dla środowiska.

8. ZERO WASTE. Produkcja kamieniarska jest prawie bezodpadowa, dzięki czemu wpisuje się w coraz bardziej doceniane trendy zrównoważonego rozwoju w budownictwie.

9. Tradycja. Pomimo wprowadzania coraz nowocześniejszych technologii, produkcja kamieniarska oparta jest na tradycyjnych modelach rzemiosła, które wiąże się z indywidualnym i jednostkowym podejściem do realizowanych zadań.

10. Ślad węglowy. Emisja CO2 w przypadku produkcji elementów z kamienia naturalnego jest stosunkowo niewielka, a w przypadku wyboru materiału ze złóż lokalnych (odległość między miejscem wydobycia, obróbki i zastosowania nie przekracza kilkuset kilometrów), ślad związany z transportem jest również bardzo niski.

Sądzę, że zwrócenie uwagi na tę tematykę i oparcie promocji na powyższych punktach jest szansą na pokazanie kamieniarstwa w innym świetle. Z pewnością grupa klientów zwracających uwagę na takie argumenty będzie rosła, warto więc mówić o ekologicznych zaletach używania kamienia.

Jedyną słabą stroną tego pomysłu jest rozdrobnienie branży. Kilka fabryk substytutów (ceramiki, betonu, spieków itp.) może produkować więcej i taniej, niż tysiące zakładów kamieniarskich razem wziętych. Kto jest więc w stanie osiągnąć efekt skali? Kto ma większe możliwości działań marketingowych? By stać się słyszalnymi, potrzebujemy się jednoczyć w niektórych działaniach.

Źródło: Kurier kamieniarski

Autor: Krzysztof Skolak PZK | Data: czwartek, 27 lutego 2020